Inleiding
De dag is 14 juni, ik heb een paar dagen geleden met een aantal medecursisten van een fotoworkshop strandfotografie een reünie gehad, ja inderdaad op het strand.
Eén van mijn medecursisten heeft een hond en ik heb haar gevraagd of haar hond model mag staan voor een challenge. Ik heb Dogscape in gedachte maar uiteindelijk is het Compositie 101 geworden. De wat? Hoor ik je vagen, Compositie 101, een compositie waar de hond in het midden van de foto is. En ja, het gebeurt wel eens, dan denk je een foto te gaan maken voor een bepaalde opdracht en dan zie je een beeld uit de reeks gemaakte foto’s dat veel beter bij een ander thema past.
De derde opdracht heet Compositie 101
Zoals je al hebt gelezen heet de derde opdracht Compositie 101, eerlijk gezegd heb ik ook rekening gehouden met het feit dat ik voor deze opdracht een foto zou kunnen maken op het strand, want tijdens het voorbereiden heb ik gezien dat er strandhuisjes aanwezig zijn. Maar of deze goed staan zodat ik ze kan gebruiken dat weet ik nog niet.
Voorbereiding
Voordat ik naar het strand ga, kijk ik altijd eerst naar de waterstand, ik wil graag laag water, dan blijft er veel strand over. Omdat ik voor een dogscape ga, een hond in een landschap, moet ik ook wel iets bedenken hoe ik de foto maak. Waar zet ik de hond, is er iets interessants op het strand wat ik kan gebruiken, bijvoorbeeld een strandtent of huisjes. Duinen met helmgras. Waar staat de zon? En hoe laat gaat deze onder? Zijn er wolken? Een aantal dingen kun je van te voren uitzoeken maar het weer, dat laat zich niet zo gemakkelijk van te voren bekijken. Waarschijnlijk is daarom ook het spreekwoord ‘niets zo veranderlijk als het weer’. Op het moment van uitzoeken ben ik dus ook de strandhuisjes tegen gekomen en had direct gezien dat hier ook nog mogelijkheden voor waren.
Op pad
We hebben afgesproken op het strand in Monster, lekker veel zand en weinig mensen. Mika, zo heet de hond, vind het helemaal geweldig op het strand. Vanaf de parkeerplaats is het een klein stukje lopen. Dat blijkt voor Mika een mooie sanitaire route, en hopen we dat we de afvalzakjes straks niet meer nodig hebben. 😉
Als we aankomen op het strand, zie ik direct dat Mika dat gewend is hij loopt lekker te schooieren maar houd ons heel goed in de gaten. Ik werp een blik over het strand en zie dat er weinig water blijft staan. Jammer want een reflectie is dan moeilijker te maken. Dat geeft nogal eens een mooi effect in een landschapsfoto. Wel zie ik de huisjes, die ik eerder gespot heb via google-maps. Daar ga ik als eerste mee aan de slag. Een mooie grote zandduin ligt midden op het strand waar ik Mika graag op wil laten zitten. Nu moet ik eerst mijn eigen positie bepalen en mijn instellingen checken. In mijn hoofd hoor ik een oud zinnetje “precies in het midden”. Of dat van en of andere reclame is weet ik niet meer, waarschijnlijk wel. Ik zoek het midden van de huisjes en kijk direct waar ik Mika neer kan zetten. Zijn baasje zegt nog, ik weet niet of ze blijft zitten. Ach, zeg ik, dat zien we vanzelf. Ik heb mijn overheerlijke vissnoepjes tevoorschijn gehaald en vraag Mika op de door mij uitgezochte plaats te gaan zitten. Hij luistert. Heerlijk, hup snoepje erin.
Als ik wegloop houd de eigenaar hem rustig en zegt dat ie moet blijven zitten. En dat doet hij braaf, ik maak snel een aantal foto’s, bekijk ze even achterop mijn camera of ze goed zijn en of Mika in het midden van de huisjes op de achtergrond zit, dat is het geval. Ik maak nog een paar foto’s. Ik zie dat Mika ongeduldig wordt, hij gaat om zich heen kijken en dan ineens gaat ie blaffen, mooi denk ik door klippen met je camera. Als hij dan ook nog zijn kop omhoog beweegt tijdens het blaffen, hoop ik dat ook deze foto’s scherp zijn.
Mika kan het niet meer houden, snel roep ik hem en hij komt op me afgestormd. Ja, goed gedaan roep ik en bied hem een snoepje aan. Dat wil ie wel, hij is dol op snoep.
Zo, denk ik, dat geeft rust. Ik heb vast 1 goede foto. Nu eens kijken wat we verder nog kunnen maken voor een landschapsfoto met een hond.
Van alles wat we nog proberen, heb ik een heleboel onderwerpen die leuk zijn.
Samen met de baas, met reflectie in het water, op een duin als silhouet, Maar de lucht wil niet meewerken. De zon is nog te fel en de wolken zijn thuis gebleven.
Verderop in de duinenrand staat een mooi torentje en op een grote plas in de duinen zijn nog kite-surfers bezig, wie weet bied dat nog een mogelijkheid voor een leuke achtergrond in de foto. Maar helaas ook daar krijg ik niet het beeld waar ik naar opzoek ben. Nog steeds te veel zonlicht en geen kleur in de lucht. De berg stenen die bij het water ligt is wel leuk, althans dat vinden wij, Mika vind er niets aan en gaat er liever ook niet opstaan, zelfs niet voor een overheerlijke traktatie.
Rennen wil hij wel! Kijk maar eens hoe snel ie kan komen!
Eindelijk is de zon ver genoeg gezakt voor een mooie geel/oranje gloed. In de duinen proberen we of Mika nog zin heeft te poseren. En ja dat lukt! Maar is dit nu landschap? Voor mijn gevoel niet echt. Misschien wil ik wel het onmogelijke.
We gaan terug naar de parkeerplaats. Het is een aardig stuk lopen, we waren verder dan ik gedacht had. We lopen terug langs de waterlijn. En dan ineens zijn er een paar wolken. De lucht gaat kleuren, maar Mika denkt ja doei! Het is genoeg geweest. Of …. heb je nog snoep? Ja, dat heb ik wel.
Mika zijn baasje maakt zelf ook nog wat foto’s van de mooie gekleurde lucht. Het is een waar spektakel wat we niet verwacht hadden. Ik kijk of ik alleen met Mika nog wat foto’s kan maken.
Het zijn nu echt silhouetten, wat ook ooit in een Challenge in een volgende cursus voor komt. Heb ik toch alvast geoefend.
De zon gaat onder en het word donker. We lopen terug naar de auto. De snoep is op. Mika zijn buik is vol.
Keuzes maken, foto’s uitzoeken en nabewerken
Thuis gekomen, gaat het kaartje direct in de pc om de foto’s veilig te stellen. Ik zie al snel die grappige foto van de blaffende hond met op de achtergrond de strandhuisjes. Deze deel ik direct met de baas van Mika. En ik weet eigenlijk al dat dit de foto wordt. Niet voor dogscapes maar voor de lopende challenge Compositie 101.
Ik heb de foto ( na overleg met de eigenaar) ook op facebook gedeeld omdat ik hem zo grappig vind maar nog wel mijn twijfels of het de juiste keus is. Je ziet de hond zijn ogen niet. Bij navraag in de facebookgroep van de challenge geeft één van de docenten aan dat dit niet erg is. Dan laat ik het zo het is goed.
Afronden en Feedback opdracht 3
Als de deadline geweest is voor het insturen van een foto is het altijd spannend, waar ben ik geëindigd? Wat vind de jury van mijn foto? Kan ik nog iets verbeteren?
En net als bij de eerste twee opdracht is ook de feedback weer een lange video.
Ik ben geëindigd in de top 20! Alweer. Wat tof. Er zijn heel veel mooie en leuke foto’s. De keuze voor de top 10 is dan ook niet zo gemakkelijk voor de jury. Elk klein dingetje wordt bekeken. Op mijn foto ben ik één klein glimvlekje vergeten weg te halen. Ik had het eerlijk gezegd zelf niet eens opgemerkt.
Daardoor blijft het bij een top 20.
Dit leert me nog beter naar mijn foto’s kijken en nog preciezer te werken.
Superblij met het resultaat.
Ik heb de foto gedeeld met het commentaar:
Mika gaf een concert, terwijl ik op het strand een foto van hem probeerde te maken. Hij zingt OH SOLO MIO! Waarop de eigenaar antwoorde. Snoop Dog. 😉 .
Wil jij een bericht ontvangen als er een volgend blog online komt?
Wil jij mij volgen tijdens deze opdrachten? Schrijf je dan in voor de blogpost.
Dan stuur ik je een mail als er een nieuw blog online staat.
Aanmelden kan hier: https://bit.ly/blogpost-animal-design-fotografie
Add a Comment