Inleiding
De opdracht deze keer is Dogscapes, anders gezegd, een foto van een hond in een landschap.
Toen de cursus begon en ik deze opdracht zag, zonder dat ik hem gelezen had wist ik al wat voor foto ik wilde maken.
Vorig jaar juli heb ik van Cooper een foto gemaakt op een steiger aan de Rotte.
En die wilde ik nu weer maken maar dan dat Cooper naar mij kijkt.
Met al het geleerde van de afgelopen opdrachten wist ik al dat licht nog belangrijker was, vooral ochtend en avond licht is bij veel foto’s het beste. Nu doen zonsopkomst en zonsondergang in foto’s het altijd goed.
Als je met een duidelijk plaatje in je hoofd een foto gaat maken en je weet dat de hond meewerkt, kan een foto zo gemaakt zijn. Of toch niet? De perfectionist komt dan weer om de hoek kijken en ik ben dan toch weer langer bezig dan ik denk. En probeer weer meer. Wat achteraf helemaal niet nodig is.
Voorbereidingen
Maar goed voor ik de foto ga maken duik ik weer in mijn telefoonapps. Hoe laat komt de zon op en hoe laat gaat hij onder? Ik weet op welke plek ik wil zijn. De steiger aan de Rotte, die waar het pondje overvaart. Dus kijk ik hoe is de stand van de zon ten opzichte van de steiger? ’s Avonds is geen optie, ik kan dan niet goed gebruik maken van de zon. Dus ga ik voor ’s ochtends.
Ik moet daar in ieder geval niet midden op de dag zijn, dan zijn er teveel mensen. Op het fietspad naast de steiger en misschien ook wel met overvaren. En midden op de dag is de zon ook te fel.
Het wordt een vroeg morgen, om 5 uur ’s ochtends komt de zon op, dan heb ik ongeveer 2 uur de tijd om een foto te maken in mooi licht. Daarna wordt het licht en de schaduwen te hard. Ik besluit een risico te nemen en om 6 uur bij de steiger te zijn.
Op pad
Om half 6 gaat de wekker, ik spring uit bed, de zon schijnt volop en helaas er zijn er bijna geen wolken. De fototas heb ik gisteravond al klaargezet en Sammy heeft er misschien wel naast geslapen. Maar helaas voor Sammy, Cooper mag vandaag mee. Meestal piep Sammy als hij thuis moet blijven en ik alleen met Cooper op stap ga. Maar dat zal vandaag niet gebeuren, we hebben een logee hond dus Sammy is niet alleen.
Ik pak mijn sleutels, de tas en doe Cooper zijn halsband om. Als ik bij de auto sta hoor ik vanuit huis een oorverdovend gehuil. Snel zet ik Cooper en de tas in de auto en hol terug naar binnen. Zijn Sammy en de logeehond verschrikkelijk aan het huilen. Het lijken wel wolven. Ik spreek ze toe dat het nog veel te vroeg is en dat ze zich niet zo moeten aanstellen. Ik ben snel weer terug. Ik wacht nog even bij de auto en het lijkt stil te blijven. Pff gelukkig.
Het is nog heerlijk rustig op de weg, maar de zon staat toch al hoger dan ik had gewild. Nadat ik de auto heb geparkeerd loop ik samen met Cooper naar de steiger. Onderweg doet hij nog een plas, makkelijke hond hoor, hoeft altijd maar 1 keer te plassen tijdens het uitlaten.
Aangekomen bij de steiger denk ik, oh ja dat hek. Niet aan gedacht. Dat heb je als je van te voren niet gaat kijken maar alles op je telefoon uitdoktert. Dat wordt meer nawerken dan gedacht.
Ik maak een aantal foto’s met verschillende lenzen maar ben nog niet helemaal tevreden. Ik mis de wolken. Dat komt natuurlijk ook omdat ik al een plaatje in mijn hoofd had. Dan zou ik precies de juiste dag af moeten wachten. Normaal kan dat wel, maar nu met de challenge moet ik die foto toch binnen 2 weken inleveren. Ik heb in ieder geval een foto en kijk dan of het weer nog zo gaat worden zodat het op mijn hoofdplaatje kan gaan lijken en dan ga ik nog een keer terug. Wat ik wel kan doen is even aan de overkant kijken of ik Cooper daar nog neer kan zetten voor een mooie foto. Maar helaas ik probeer wel iets maar het lukt niet en ziet er ook niet leuk uit. Of ik moet zoveel achteraf aanpassen en dat wil ik niet, ik wil graag een foto maken die bijna goed is als ik thuis kom. Nee, Cooper vind het ook niet leuk zijn oren gaan niet vrolijk staan en besluit ik naar huis te gaan. Als het echt helemaal niets is ga ik wel bij de foto’s van de vorige fotosessie kijken of er toch een mooie dogscape op het strand bijzit
Keuzes maken, foto’s uitzoeken en nabewerken
Tijdens de nabewerking van de foto, zie ik dat ik toch eerder had moeten zijn. De zon heeft ervoor gezorgd dat Cooper zijn gezicht niet mooi gelijk belicht is. Helaas, nu heb ik nog iets meer werk. Ik pas de foto aan en laat hem een paar dagen liggen. Het valt nog mee en ik ben er toch blij mee, nu de docenten nog. Ik stuur mijn foto in.
Afronden en Feedback opdracht 4
Ik blijf het spannend vinden, wat voor feedback krijg ik op de foto? Is het goed? Wat kan ik verbeteren? Ik vind wel het belangrijkste dat het in mijn stijl blijft en dat ik niet een hele andere stijl ga doen om maar mee te kunnen dingen naar de top 10. Dan is het niet meer mijn foto.
Ik mag mee in de shortlist, maar val buiten de top 20. Er zijn ook wel hele mooie landschappen bij en ook fantastische honden. De molen op de achtergrond wordt ook gewaardeerd.
Ik had de donkere kant van Cooper zijn hoofd iets lichter gemaakt, dat werd de vorige keren gezegd en nu bleek dat niet nodig te zijn geweest. Of ik heb het te licht gemaakt.
Op naar de volgende challenge





Wil jij een bericht ontvangen als er een volgend blog online komt?
Wil jij mij volgen tijdens deze opdrachten? Schrijf je dan in voor de blogpost.
Dan stuur ik je een mail als er een nieuw blog online staat.
Aanmelden kan hier: https://bit.ly/blogpost-animal-design-fotografie
Add a Comment