De kinderen zijn inmiddels vertrokken en ik ga liggen op de steiger. Eerst een foto van alleen de steiger. De honden wachten netjes aan de kant.
En dan is het tijd om de honden op de steiger te roepen. Sammy komt nieuwsgierig aangelopen, maar Cooper vindt het toch wel een beetje eng en wacht nog even.
Helemaal goed Cooper! Dan maak ik eerst een paar foto’s van Sammy. Het is behoorlijk warm en de steiger ligt geheel in de zon. Ook daar mag ik wel rekening mee houden. En kijken of ik voor wat schaduw kan zorgen.
Sammy gaat keurig naast het paaltje zitten, en als er dan aan de overkant van het water iets gebeurt – er loopt een andere hond denk ik – draait hij zijn kop in die richting en de tong verdwijnt in zijn bek. Aha, dat is mooi! Daar kan ik gebruik van maken. Als ik hem weer roep en hij naar me kijkt, hangt zijn tong inderdaad iets minder ver naar buiten.
Oké Cooper, nu jij! Cooper vind het een beetje eng zo dicht bij het water, maar als ik hem naast de paal neerzet blijft ook hij netjes zitten. Niet dat hij me aankijkt: het blijft spannend zo naast het water en er gebeurt ook nog van alles om hem heen waar hij liever naar kijkt.
Als Sammy dan naast Cooper mag komen zitten, verdwijnt de zon. Dat is lekker. En nu kijkt Cooper wel. Maar Sammy niet, want er gebeurd iets. Sammy gaat staan en dan kijkt ook Cooper om. Aan de andere kant van het water komt een hond aanzwemmen. Ja, dat is natuurlijk veel interessanter dan het vrouwtje met haar fototoestel.
Add a Comment