Inleiding
Afgelopen zomer hield ik een fotoactie voor mijn klanten: een minireportage.
Je mocht als je dat wilde zelf de locatie aangeven, waarop ik zou kijken of die geschikt was om een aantal mooie foto’s te maken.
Hoe het idee ontstond voor deze hondenfoto.
Eén klant wilde een foto op een steiger. Of in ieder geval aan het water.
Ik vind het leuk als iemand al een idee heeft waar ze een foto wil laten maken, en ging met plezier in op dit verzoek. Eerst maar eens kijken met mijn eigen honden. Mijn klant had twee kleine hondjes, iets kleiner dan Sammy. Toch nam ik Cooper ook mee: dan kon ik direct uitproberen of het ook met een grotere hond zou kunnen.
Kijken op de locatie.
Maar eerst op zoek naar een goede steiger, nog even zonder honden. De klant had mij verteld waar zij een leuke steiger wist, dus dat werd mijn eerste doel.
Ik kon er op de fiets naar toe. Zo kon ik meteen zien of er meer steigers in de buurt waren. De steiger leek erg kort. Met de lens die ik normaal gebruik zou het niet passen, ook niet met kleine hondjes. Met mijn eigen honden erbij voor een proeffoto, kon ik beter een andere maat lens meenemen. Toch fijn dat ik eerst was gaan kijken.
Ook handig: ik kon direct zien of de zon goed stond voor een bepaald tijdstip. Zo konden we de juiste tijd afspreken. Tegen de zon in fotograferen kan wel, maar geeft niet de mooiste foto’s.
Nadat ik dit plekje had gezien, ben ik verder gefietst. Maar het bleek uiteindelijk toch het mooiste plekje in deze buurt.
Later die week ben ik nog bij een andere steiger gaan kijken. Ook een mooie plek! Wie weet schrijf ik daar een andere keer een blog over.
Wat kom ik tegen op de locatie?
Een paar dagen later ging ik terug naar de steiger met mijn eigen honden Sammy en Cooper. In de auto, want op de fiets is zou dat niet lukken. Nu wist ik direct waar mijn klant kon parkeren als zij met de auto kwam.
Er waren kinderen aan het spelen bij de steiger: ook iets om rekening mee te houden. Het is tenslotte openbaar terrein.
Ik heb rustig aan de kant gewacht; ik zag dat ze al aanstalten maakten om te vertrekken. Nu kon ik wel bij mezelf nagaan wat ik zou doen als dit gebeurt op de dag van de afspraak.
Dat vind ik het fijne van een locatie verkennen: je komt dingen tegen waar je in eerste instantie niet aan denkt. En dan ben je goed voorbereid op de dag zelf.
De honden op de steiger
De kinderen zijn inmiddels vertrokken en ik ga liggen op de steiger. Eerst een foto van alleen de steiger. De honden wachten netjes aan de kant.
En dan is het tijd om de honden op de steiger te roepen. Sammy komt nieuwsgierig aangelopen, maar Cooper vindt het toch wel een beetje eng en wacht nog even.
Helemaal goed Cooper! Dan maak ik eerst een paar foto’s van Sammy. Het is behoorlijk warm en de steiger ligt geheel in de zon. Ook daar mag ik wel rekening mee houden. En kijken of ik voor wat schaduw kan zorgen.
Sammy gaat keurig naast het paaltje zitten, en als er dan aan de overkant van het water iets gebeurt – er loopt een andere hond denk ik – draait hij zijn kop in die richting en de tong verdwijnt in zijn bek. Aha, dat is mooi! Daar kan ik gebruik van maken. Als ik hem weer roep en hij naar me kijkt, hangt zijn tong inderdaad iets minder ver naar buiten.
Oké Cooper, nu jij! Cooper vind het een beetje eng zo dicht bij het water, maar als ik hem naast de paal neerzet blijft ook hij netjes zitten. Niet dat hij me aankijkt: het blijft spannend zo naast het water en er gebeurt ook nog van alles om hem heen waar hij liever naar kijkt.
Als Sammy dan naast Cooper mag komen zitten, verdwijnt de zon. Dat is lekker. En nu kijkt Cooper wel. Maar Sammy niet, want er gebeurd iets. Sammy gaat staan en dan kijkt ook Cooper om. Aan de andere kant van het water komt een hond aanzwemmen. Ja, dat is natuurlijk veel interessanter dan het vrouwtje met haar fototoestel.
Even pauze tussendoor.
Ik laat ze even hun gang gaan en ze rennen een stukje naast de steiger. Er komen nog een paar honden langs en het wordt een klein feestje.
Als de honden weer gaan, roep ik Cooper en Sammy op de steiger. Cooper loopt er nu makkelijker op en ik zet hem weer naast de paal. Hij draait zich om en zit met zijn rug naar mij toe.
Een laatste poging.
In eerst instantie wil ik hem terugdraaien als ik Sammy naast hem neerzet. Maar ik zie zijn oren naar voren gaan: er is iets aan de hand. Hij ziet iets, maar wat? Ik zet Sammy naast Cooper en kijk ook die kant op. Er drijft een grote dode vis. Ik zeg: Kijk nou, wat gaat daar?, en nu kijken ze allebei die kant op. Ik loop snel terug naar mijn plek, ga liggen en maak een paar foto’s. Bofkont dat ik ben, zit er net een wolk voor de zon en heb ik prachtig licht op deze manier!
Dan fietst een aantal mensen zingend voorbij aan de overkant van het water. Het klinkt heel gezellig en dat vinden de honden ook. Ik weet genoeg om straks een aantal mooie foto’s te kunnen maken voor mijn klant.
Leuk afsluiten van een fotosessie
Ik loop met de honden nog even naar een favoriet plekje in de buurt. Een lange smalle brug. Daar mogen ze vaak nog even over heen rennen als ik een paar foto’s maak.
Ze weten het al als we er aankomen, en wachten geduldig tot ik aan de ander kant ben. Ik moet dan wel heel snel zijn met de instellingen op de camera, want op het moment dat ik ga liggen, zetten ze allebei een sprint in. Na twee keer is het genoeg. Het is veel te warm om zo inspannend bezig te zijn, niet alleen voor de honden, maar ook voor mij. Terug bij de auto laat ik ze iets drinken, en we rijden weer naar huis.
Het resultaat zie je hieronder:
Door te klikken op de foto, word deze groot weergegeven.
-
- Op de steiger
Ook een fotosessie plannen?
Op mijn contactpagina kan je zien hoe je mij kan bereiken. Je kunt ook eerst een gratis kennismakingsgesprek aanvragen.
Meer lezen?
Wil je een volgend blog zeker niet missen?
Schrijf je dan in voor de maillijst. Dan stuur ik je een berichtje als het volgende blog online staat.
Add a Comment