Hondenfotografie workshop op IJsland

Hondenfotografie workshop op IJsland

Hondenfotografie workshop

Wat is dit gaaf! Ik had me opgegeven voor een hondenfotografie workshop in IJsland, maar. 
Ja, er was een maar.
Als je normaal gesproken een workshop boekt, schrijf je jezelf in, je kiest een datum, je betaalt en het staat vast. Maar voor deze workshop ging het iets anders. 

Begin november werd bekend dat deze workshop georganiseerd werd, door Unleashed, inderdaad dezelfde als van de challenge waar ik afgelopen aar aan mee gedaan heb. Charlotte en Craig geven deze workshop met nog een gastdocent.
Tussen 3 en 17 januari mocht je inschrijven, daarna ging de inschrijving dicht. Er was plek voor 9 deelnemers. Bij je inschrijving moest je een portfolio meesturen van 10 foto’s.

De inschrijving

Ik heb met smart gewacht op 3 januari, en gezocht in mijn fotomappen welke foto’s ik goed genoeg vind om in te sturen. En als ik er nog te kort kwam deze ook nog gemaakt tussen november en januari. Op 3 januari kreeg ik een mail dat ik kon inschrijven. Daar bleek dat ik niet alleen 10 foto’s als portfolio in moest sturen, maar dat deze ook afgelopen jaar gemaakt moesten zijn. En je moest een motivatie schrijven waarom je meewilde. Pff, wat schrijf je dan? Oké, niet nadenken Yvonne opschrijven wat je dacht toen je voor het eerst de melding zag dat er een workshop hondenfotografie op IJsland werd gegeven door Charlotte en Craig.
Zo gedacht zo gedaan en met een uur had ik alles klaar en ingestuurd. Nu afwachten en duimen dat ik mee mag. 

Een paar foto's die ik ingestuurd heb

Net als de foto bovenaan, heb ik o.a. ook  deze 3 foto’s ingestuurd. 

Een oude yorkshire terrier zit op een boomstam.
zingende hond op het strand

Wachten

In de facebookgroep van Unleashed werd al druk gecommuniceerd wie er mee wilde en in had geschreven. Op 24 januari zou de uitslag komen, maar op 12 januari kreeg ik een mailtje. De schrik sloeg toe oh jee? Mag ik niet mee? Heb ik iets verkeerd gedaan? Ben ik iets vergeten? Maar nee, Ze waren bedolven onder de aanmeldingen en hadden een tweede week georganiseerd. Of ik die week ook de mogelijkheid had om mee te gaan en of ik dat wilde mailen. Natuurlijk wil ik dat! En tijd die neem ik gewoon.

De dag van de uitslag, mag ik mee?

Als ik op 24 januari wakker wordt, ik heb die nacht bijna niet geslapen, kijk ik als eerste in de mail, op facebook in de groep. Benieuwd of er al iemand iets gezegd heeft? Heeft er al iemand iets gehoord?
Nog niets. In de loop van de ochtend stuur ik Iris een WhatsApp bericht, zij heeft ook ingeschreven. Ook zij heeft nog niets gehoord. Zij is al een paar dagen haar mail aan het checken, gelukkig denk ik, ik ben niet de enige die zo reageert. Wat duurt zo’n dag lang. Tegen het eind van de middag verschijnt er een bericht op facebook, iemand die ingeschreven heeft en in Amerika woont, vroeg zich af of er meer waren die al nagelbijtend de mail en facebook in de gaten houden. Nou en of, nog meer mensen met ontzettend korte nagels, zenuwen, en vierkante ogen van het kijken naar je scherm of er al iets bekend is. Oude mail checken we hadden de datum toch goed? Iedereen zit met een tijdverschil en niemand weet meer precies hoe of wat.

’s Avonds is er nog een live sessie op zoom, een les over hoe je lightroom, een fotobewerkings programma, kan gebruiken. Gegeven door, jawel Charlotte en Craig, zouden ze iets zeggen? Maar nee, het bleef stil. En de dag nadert zijn eind, de moed zakt me in mijn schoenen. Ik ben op van de zenuwen, mijn maag doet al heel de dag raar. Zou ik dan toch niet mee mogen?
Er komt niets uit mijn handen, de hele dag al niet, het is inmiddels 22.10 uur, slapen lukt nog niet. Ik hang nog wat op de bank, kijk tv, zonder dat ik iets zie. Mijn gedachten zijn ergens anders.

En dan om 22.34 uur. PING. Mijn telefoon. Ik kijk en ohhh sjips een mail van Unleashed, spannend.
Ik open de mail en JAAAA ik mag mee!! Er hadden bijna 30 mensen ingeschreven! En ik ben 1 van de 18 gelukkigen. Of ik voor 1 februari het contract wil ondertekenen en een voorschot wil betalen.

Ik heb als eerste Iris geappt, en gezegd dat ik mail heb gehad. Zij ging gelijk kijken en ja zij had ook mail gehad, we mogen allebei mee!
Ik ben nu zo wakker dat ik direct het contract heb doorgelezen, ondertekend hen teruggemaild heb.

Op naar IJsland

De volgende dag is het nog steeds een rare dag, chaotisch ik kan niet goed denken. En heb moeite om de gewone dingen te doen. Ook dan is er steun van de facebookgroep en Iris via de app. We blijken allemaal hetzelfde te hebben, het IJslandvirus.
We weten een beetje wie in welke week zit, en helaas ook wie er niet mee kunnen.
Wat een avontuur gaat dat worden. Ik mag van 2 tot 7 oktober. Ik ga in ieder geval een paar dagen extra om de plekken te bezoeken die we niet aandoen bij de foto’s met de honden. Of juist die plekken om ook zonder hond een foto te maken. En natuurlijk hoop ik op het noorderlicht.

Een foto van de plek waar wij zullen verblijven zal ik later dit jaar delen. Ik ga eerst uitzoeken of er een foto is die ik mag gebruiken. We verblijven in het zuiden van IJsland vlakbij Hella. 

Op 1 februari wordt er een facebookgroep geopend voor de deelnemers, dan zal er vast nog meer bekend worden.

Ik ben inmiddels weer gewoon aan het werk. En heel langzaam van alles en nog wat aan het regelen voor mijn avontuur.

Wil jij mij volgen tijdens deze uitdagingen? Schrijf je dan in voor de blogpost.
Dan stuur ik je een mail als er een nieuw blog online staat.
Aanmelden kan hier: https://bit.ly/blogpost-animal-design-fotografie

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *